Boa日記帳

นิยามของความเครียดแบบคลาสสิกคือการตอบสนองต่อร่างกายและจิตใจของเราที่มีต่อความต้องการที่วางไว้บนพวกเขาและการตีความที่เรากำหนดให้กับความต้องการเหล่านั้น ความเครียดสามารถบังคับให้เราจัดลำดับความสำคัญงานของเราในแบบที่ช่วยให้เราสามารถเริ่มงานที่สำคัญที่สุดก่อนที่จะเรียก adrenaline เป็นวิธีการชดเชยการรับรู้ว่ามีมากเกินไปในจานของเราและเราไม่มีเวลา บรรลุภารกิจทั้งหมดของเรา และเมื่อเราเริ่มเห็นแสงที่ปลายอุโมงค์เราจะรู้สึกดีขึ้นเมื่อเรารู้ว่าสถานการณ์ของเราเป็นเพียงชั่วคราว ลองนึกภาพการวางแผนงานเลี้ยงวันเกิดที่น่าประหลาดใจสำหรับคู่สมรสของคุณ

คุณคิดเกี่ยวกับการโทรศัพท์ที่คุณต้องทำการจัดกำหนดการงานเชิญแขกซื้อและเตรียมอาหารหรือจองร้านอาหารที่ชื่นชอบการทำงานอย่างหนักเพื่อให้เป็นความลับและส่วนอื่น ๆ อีกมากมายของการวางแผนที่ประสบความสำเร็จ เหตุการณ์ ทั้งหมดนี้สามารถสร้างความเครียด แต่เมื่องานปาร์ตี้เริ่มต้นขึ้นคุณจะเริ่มผ่อนคลายเล็กน้อยเมื่อคุณมองไปรอบ ๆ เพื่อดูเพื่อน ๆ และครอบครัวเพลิดเพลินกับตัวเอง ในตอนท้ายของปาร์ตี้คุณสามารถนั่งลงวางเท้าและเพลิดเพลินกับความสนุกที่ทุกคนมี ความเครียดและความวิตกกังวลสร้างขึ้นตามเวลาของเหตุการณ์จริง แต่ในท้ายที่สุดทุกคนเห็นพ้องกันว่าสร้างความทรงจำที่ดี ความกดดันระยะสั้นและความวิตกกังวลเล็กน้อยงานที่เสร็จสมบูรณ์และความรู้สึกพึงพอใจเป็นส่วนที่ดีของความเครียด แต่มีด้านที่ไม่ดีพอที่จะทำให้เกิดอันตรายได้

ความเครียดและความเหนื่อยหน่าย

เมื่อเราประสบกับความเครียดเป็นระยะเวลานานโดยไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเปลี่ยนแปลงหรือทำให้ดีขึ้นเราสามารถเริ่มรู้สึกว่างเปล่ามึนงงไร้แรงจูงใจสิ้นหวังและเกินความเอาใจใส่ ความเหนื่อยหน่ายเป็นสภาวะของความอ่อนเพลียทางอารมณ์และร่างกายที่เกิดจากความเครียดที่มากเกินไปและยาวนาน

คำจำกัดความของความเหนื่อยหน่ายถูกประกาศใช้ครั้งแรกโดยนักจิตวิทยาเฮอร์เบิร์ตฟรอยเดนเบอร์เกอร์ในปี 2517 เมื่อเขาอธิบายว่า "ความสิ้นเปลืองหรือความอ่อนเพลียของทรัพยากรทางร่างกายหรือจิตใจของคน ๆ หนึ่ง ความเหนื่อยหน่ายนั้นเกี่ยวกับการมีพลังงานแรงจูงใจหรือความหลงใหลไม่เพียงพอ ความคิดมักจะ "ฉันรู้ว่ามันจะไม่ดีขึ้น"

อย่างที่คุณเห็นมีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างความเครียดและความเหนื่อยหน่าย - Topplayความเครียดเกี่ยวข้องมากเกินไปและความเหนื่อยหน่ายไม่เพียงพอ ทุกคนประสบความเครียดในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง - ในการเลี้ยงดูเด็ก, ในโรงเรียน, ที่งานของเรา, ในการมีสมาชิกในครอบครัวที่มีความกดดันทางการเงิน, ปัญหาการสมรส, ติดยาเสพติดและไร้ที่อยู่อาศัย

การใช้ตัวอย่างของคนไร้บ้านความเครียดที่คงที่และยาวนานอาจรวมถึงการไม่มีที่พักพิงในสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวยอาหารไม่เพียงพอสุขอนามัยที่ไม่ดีและปัญหาทางการแพทย์ความเจ็บป่วยทางจิตที่ไม่ได้รับการรักษาความเสี่ยงต่อการติดยาเสพติด ในหน้าของวันต่อวัน, ความเครียดคงที่ของความวิตกกังวล, ซึมเศร้า, และในหลายกรณีความผิดปกติของความเครียดโพสต์บาดแผลที่ไม่มีที่สิ้นสุดในสายตาเราสามารถเห็นว่าใครบางคนสามารถเปลี่ยนจากการคิดว่าสถานการณ์ของพวกเขาเป็นชั่วคราวและแก้ไขได้ สำหรับความคิดที่หมดหนทางและสิ้นหวังที่ถูกไฟดับสามารถนำมา หากไม่มีรูปแบบของการแทรกแซงบางอย่างมันง่ายที่จะเห็นว่าใครบางคนยังคงติดอยู่เฉยไม่แยแสและไม่มีพลังงานทางร่างกายหรือจิตใจในการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ของพวกเขา